ماجرای عجیبی است، تقدیر جمعی از نمایندگان مجلس از رسانه‏های کاشف و افشاء کننده فتنه که بعضاً همچون نوسترآداموس به پیش بینی مرحله به مرحله فتنه ‏پرداختند. ده رسانه‏ای که شاخص ترین‏شان کیهان است؛ رسانه ای که جمع كثيري از نمايندگان مجلس با مراجعه به مديرمسئولش ضمن تقدير از مواضع روزنامه، اعلام كردند كه يادداشت ها و اخبار و گزارش هاي كيهان يكي از منابع اصلي آنها در موضع گيري و برخورد در جريان چند ساله مدعيان اصلاحات و مخصوصاً « فتنه 88 » بوده است!

پیرامون لزوم و اهمیت تقدیر و پاسداشت جایگاه رسانه‏هایی که حامی و پشتیبان نظام جمهوری اسلامی ایران هستند، هیچ شک و شبهه‏ای نیست اما متر و معیار این سبک تقدیرها چه بوده و چه اشخاصی عملکرد رسانه‏ها را برای گزینش در چه چهارچوبی سنجش می‏کنند که در آخر حتی یک منتقد جدی دولت، مقابل جریان فتنه شناخته نمی‏شود؟!
آیا امثال الف، فردا، تابناک و خبرآنلاین که در اصول گرایی‏شان شکی نیست یا بسیاری از روزنامه‏های پرتیراژ با جریان موسم به "فتنه" بوده‏اند که اینچنین آن سوی میدان قرار گرفته‏اند و برخی نمایندگان مجلس، گروه عظیم رسانه‏ها را که تلاش کرده‏اند از کندروی و تندروی بپرهیزند، نادیده انگاشته‏اند؟

آیا معیارهای عملکرد مثبت این است که در هنگامه درگیری‏های خیابانی و حضور مردم در تجمعات، به درج اخباری پرداخت که بعضاً فاقد اصالت نیز بوده و به این ترتیب با شعار حمایت از نظام، موجب به غلیان درآمدن احساسات جوانانی شد که تحت تاثیر فضا قرار گرفته‏اند و با چسباندن برچسب منافق، عامل بیگانه، دزد تلاش می‏کنند بار دیگر در خیابان‏ها بریزند و به روش خودشان برائت بجویند که باز هم با سوء استفاده گروهی از ضدانقلابیون و تخریب فضای عمومی همراه شود؟

چه کسی است که ندادند دشمنان قسم خورده داخلی ایران اعم از ریشه‏های پوسیده سلطنت طلبان و منافقین و دیگر جریان‏های ضدانقلاب که در سال‏های اخیر با رافت اسلامی از برخورد سنگین قضایی در امان مانده‏اند و یا برخی نزدیکان ضدانقلابی‏های معدوم در سه دهه اخیر که کینه از نظام و این مردم به دل دارند، در هنگامه حضور آرام مردم سعی کردند در میان ایشان به تشنج آفرینی بپردازند و فضا را ملتهب سازند اما آیا باید با نشان دادن چند تن از ایشان، به نوعی چنین طرز تلقی به وجود آورد که همه دزد، منافق یا مامور موساد و سیا بوده‏اند و هیچ کس تحت تاثیر فضا و جو حاکم و بدون ارتباط با خارجی‏ها به خیابان نیامده است؟!

آیا باید هر روز تیتر یک سایر رسانه‏ها به تقلید از این ده رسانه، تلاش برای کشاندن دیگران پای میز محاکمه و صدور حکم و اعلام رای برایشان در سرتیتر باشد تا عملاً آنهایی که با ما نیستند را به دشمن بالقوه مبدل بسازیم و در نظامی که حتی منافقین گمراه را با رافت اسلامی می‏بخشد و برای قریب به اتفاق شان، زمینه عفو در صورت بازگشت با دامان ملت را فراهم آورده، مهره‏های کلیدی مملکت را در طول دوران انقلاب با سخیف ترین ادبیات مورد هجمه قرار داد و دل دشمن را با راندن ایشان شاد کرد؟

آیا گناه رسانه‏های معتدل و گریزان از هرگونه تندروی که ممکن است برخی اوقات خود نیز از این آفت در امان نمانده باشند، این است که رویه غالب خود را بر این مبنا استوار نکرده‏اند و فضای داخلی کشور را کاملاً سیاه و سفید ندیده‏اند؟ یک سو کاملاً سیاه و یک سو کاملاً سفید؛ چه گناه شیرینی که حق را نوشت و میانه را چون صراط مستقیم حفظ کرد، حتی اگر از سوی گروهی از ساکنان خانه ملت تلاش‏هایتان در دفاع از این مملکت اسلامی، ایرانی همچون جمع کثیری از اصحاب رسانه‏ نادیده انگاشته شود.

دیشب یکی از همین برنامه‏های افشاگر فتنه که در لیست تقدیر مجلس قرار داشت، میزبان دریابان علی شمخانی از فرماندهان رده اول جنگ تحمیلی به مناسبت بازپس گیری خرمشهر همیشه قهرمان بود و به خوبی مشی مدنظر برخی نمایندگان را به منصه ظهور گذاشت.

موضوع نوشاندن جام زهر توسط مسئولان وقت دولت و سپاه به امام که بارها توسط برخی از همین رسانه‏های تندرو مطرح شده بود، یکی از اصلی ترین محورهایی بود که با تکیه بر آن تلاش شد فرمانده جنگ سینه دیوار گذاشته شود و برخی اختلاف نظرها را با تکیه بر آن به یک شکاف میان چهره‏هایی همچون هاشمی، رضایی، شمخانی و بسیاری دیگر که عملاً درگیر این جریان بوده‏اند، مبدل گردد.

طرح موضوع علت ادامه جنگ پس از پیروزی ایران در عملیات بیت المقدس و علل پایان این جنگ و ذکر جام زهر، تلاش مضائفی برای بیان برخی مسائل بود که هنوز پیرامون جنگ به واسطه مسائل امنیتی در طبقه بندی‏های بالا قرار دارد.

با این حال شمخانی آنچه علاقه نداشت بر زبان بیاورد ، بیان کرد و بازگو کرد که کشور پس از هشت سال تحت چه فشار عظیمی بوده و حتی برای تامین پوتین و بند پوتین سربازان نیز تحت فشار بوده و صراحتاً بیان کرد که توان دولت با توجه به تحریم‏ها و عدم خرید نفت ایران بیش از 22 میلیارد دلار هزینه در دوران جنگ نبوده است اما انگار او باید آنچه مورد علاقه دوستان بود را بیان می‏کرد تا سوال پیچ نشود و به نوعی مورد تهدید قرار نگیرد که این مواضعش انتقاداتی را برایش به همراه خواهد داشت.

او اما همچون هم رزمانش مرد جنگ بود و از خط مقدم تا میز اتاق جنگ را در طول هشت سال بارها بدون چشم مسلح مشاهده کرده و نمی‏توانست قلب حقیقت کند. نمی‏توانست خون جگر خوردن‏های امثال احمدی کاظمی‏ها، خرازی‏ها، باکری‏ها، صیاد شیرازی‏ها و هزاران یادگار شهید یا در قید حیات جنگ را نادیده انگارد و برای آنها که هنوز درک درستی از هشت سال مذکور ندارد، بگوید پس از فتح خرمشهر جنگ بیهوده و محض خنده ادامه داشته است.

شمخانی نمی‏توانست نشست‏های شبانه روزی فرماندهان جنگ را در خانه نقلی سرلشگر شهید حسن باقری با تنها چند پاسدار در زمانی که انقلابی بودن هزینه هایی همچون ترور داشت و با لوح تقدیر سراغ انقلابیون را نمی‏گرفتند، نادیده بگیرد و بگوید سربازان امام و رهبری حتی یک لحظه به اداره بی تدبیر حماسه بزرگی پرداختند که تمام قدرت‏های جهان برابرش صف کشیده بودند.

او نمی‏توانست چشمانش را بر روی حضور و مدیریت مداوم رهبر انقلاب و هاشمی در جبهه ببندد یا از یاد ببرد فرمانده جنگ برای در امان ماندن از گزند خواب در طول مدت چند شبانه روزه یک عملیات، پایش در ظرف یخ بود و بی سیم روی گوشش و دوربین‏ها را صدا نمی‏کرد تا از خودگذشتگی ‏اش را برای این روزها که برخی کم حافظه شدند، مستند کند.

شمخانی اما باید برابر فضای رسانه‏ای که برایش درست کرده بودند، چه می‏کرد؟ آیا باید سکوت می‏کرد و می‏گذاشت هم رزمانش به خوراندن جام زهر به امام متهم شوند یا در این شرایط که آمریکا و متحدانش چنگ و دندان نشان می‏دهند و از تهدیدات نظامی ابایی ندارند، از روزهای سخت سال پایانی جنگ بگوید و مسائلی که چهره‏های دیگر با جنگ می‏دانند را رسانه‏ای سازد؟

آیا یک رسانه تکلیفش این است با طرح هدف دار سوالاتی سریالی، علاوه بر ایجاد ذهنیت غلط بی کفایتی اداره کنندگان جنگ و زیر سوال بردن گذشتن ایشان از تمامی دلبستگی‏ها و حتی نیازها اولیه‏شان در طول چند هزار روز دفاع ،به دروغ عملاً ادامه جنگ را از یک مقطعی به بعد را نتیجه فشار گروهی به امام راحل و پایانش را نیز حاصل فشار دوباره این گروه به بنیانگذار فقید انقلاب، به مخاطب القاء کند؟!

بردن جایزه تقدیر در مجلس ، گویا به این است که برای تسویه حساب های جناحی ، حتی حماسه بزرگ دفاع مقدس را نیز زیر سوال برد!

آیا اگر سایر رسانه‏ها نیز به این سمت و سو گرایش نشان دهند، در زمانی که انقلابی بودن هزینه شهادت به ضرب گلوله توسط منافقین تروریست را ندارد، مراتب تجلیل با تقدیم لوح تقدیر شامل حالشان خواهد شد؟!